Çanakkale Köprüsü: Bir Hayalin Gerçek Olma Hikayesi
Kayseri’de Yaşarken Hayal Kırıklıkları
Kayseri’de büyümek, her zaman büyük bir tutkuydu. O şehirdeki insanların günlük yaşamlarına tanıklık etmek, çoğu zaman gözlerinin derinliklerinde bir şeylerin eksik olduğunu fark etmek… Hayatım boyunca böyle hissettim. Hep bir şeylerin peşinden koşarken, bir anda onları kaybettim. Bugün bile hatırlıyorum, o kocaman hayal kırıklıklarının üstüne, hiçbir şeyin çözülmeyecekmiş gibi hissettirdiği zamanları…
Sonra, Çanakkale Köprüsü’nün yapıldığını duyduğumda, birden her şey değişti. Her ne kadar Kayseri’nin sakinliğinde, Anadolu’nun bu güzel köyünde olsam da, içimdeki o kaybolmuş his de bana eşlik ediyordu. Ama bir başka his de vardı; bu büyük yapının inşası, kaybolmuş umutlarıma bir tür can suyu gibi geldi.
Bir Köprünün Yapılışı, Umutların İnşası
Çanakkale Köprüsü’nün kim tarafından yapıldığını öğrenmek bana büyük bir ilham kaynağı oldu. Bir yanda dünya çapında bir mühendislik harikası, diğer yanda hayatta kalmak için bir süre daha sabretmeye devam etmem gerektiğini hatırlatan bir sembol. Türk mühendislerinin ve işçilerinin bu muazzam projeyi hayata geçirmeleri, bana bir şeyleri başarmanın ötesinde bir anlam taşıdı.
İçinde bulunduğumuz dünya o kadar hızlı değişiyor ki, bizler çoğu zaman nereye gittiğimizi unutuyoruz. Çanakkale Köprüsü ise tam da bu unutulmuş duyguları hatırlatıyor. Beni, sürekli olarak büyüyen, değişen ama aslında hep aynı kalan Kayseri’ye, oradan gelen seslere, her geçen gün azalan sabırlı insanlara götürdü. O köprü, yalnızca taşlardan değil; umutlardan, korkulardan, hayal kırıklıklarından, belki de biraz da cesaretten yapılmıştı.
Bir köprünün inşasına tanıklık etmek, onun sadece bir mühendislik harikası olmadığını fark etmek… Bunu düşündüğümde, içimde büyük bir heyecan uyanıyor. O köprüyü yapan mühendislerin ellerinin altındaki harflerin, duygularımın şekil aldığı anı anlamaya başlıyorum. Her çivi, her kaya, her çelik tel bir parça umut taşıyor gibi…
Çanakkale Köprüsü’nün Gerçek Hikayesi
Ama köprüden çok daha fazlası var, değil mi? Bu projede sadece mühendislik değil, insanlık var. Çünkü Çanakkale Boğazı’na yapılan köprü, bir halkın, bir milletin “yapabilirim” dediği bir anı simgeliyor. O köprüyü inşa edenler sadece mühendis değil, aynı zamanda cesaretin ta kendisiydi. Çünkü Türkiye’nin dört bir yanından gelen insanlar, bu projeyi başarmak için bir araya gelmişti. Her biri birbirinden farklı ama aynı hedefe odaklanmış insanlardı. O köprü, yalnızca bir mühendislik başarısı değil, bir milletin gücünün ve kararlılığının somut bir örneği olarak hayata geçti.
Düşüncelerimde boğazı geçerken hep birbirine bağlanmış iki yakayı hayal ediyorum. Hangi yöne gidersek gidelim, bir yerlerde birbirimizle buluşacağımızı… Belki bu duygularım biraz şiirsel ama, Çanakkale Köprüsü’nü gördükçe, insana dair her şeyin birbirine bağlanması gerektiğini hissediyorum. Her şeyin bir araya gelmesi, birleşmesi ve nihayetinde hayata geçmesi gerektiğini…
Kayseri’den Çanakkale’ye, Oradan Bir Umuda
Çanakkale Köprüsü, büyük bir başarı ama aynı zamanda bir dönüm noktası gibi. Ben, Kayseri’de yaşayan, 25 yaşında bir gencim. Her gün yazarken bazen kendime bile itiraf ediyorum: Hayat bazen zor. Ama işte bu köprü bana başka bir şey hatırlattı. Her zorluğun, her engelin bir çözümü vardır. Bunu görmek, yaşamak, hissetmek… İçimdeki hayal kırıklıklarının ve belirsizliklerin aslında bir köprü inşa etmekle geçeceğini anlamam zaman aldı. Ama sonunda, o köprüyü yapanların ruhunda bir şey buldum. Bu, bana cesaret verdi.
O köprüde bir gün geçersem, orada durup baktığımda, sadece bir mühendislik harikasına değil, milyonlarca insanın hayaline bakacağım. O köprü, insanlığın en güçlü yönlerinden birinin, umut etmek olduğunu hatırlatacak bana. Bir köprü inşa ederken, bir hayalin de inşa edilebileceğini…
Bazen hayatta kaybolmuş gibi hissediyoruz, ama bu tür büyük projeler bize hatırlatıyor: Her şeyin bir yolu var. Eğer insanlar bir araya gelip el birliğiyle çalışabilirse, her engel aşılabilir. Ben de bunun farkına varıp, hayatımda bir şeyler değiştirmeye karar verdim. Çanakkale Köprüsü’nü yapanlar gibi…